Ceset Şiiri - Erdal Alga

Özlem dolu yılları
Doldurdum, gidiyorum
Ağıtlar yaktım kendime
Ceketim yürüyorum.
 
Aşkın bitiş düdüğü
Çalınıyor kafamda
Hep yenilen tarafım ben
Tek-taraflı aşkımda.
 
Şimdi çiçekler soluyor
Uluyor kurtlar
İçinde bir kadın
Ortalıkta dolanan bir ölü var.
 
Yürekte bir ızdırap
Izdırabım kapmış iltihap
Çikmazsa bu cerahat
Bana yok ömür boyu rahat.
 
Alev alev yandı bahar
Nevroz lastikleriyle
Kirletmeyin baharı
Bahar yarimin gözlerinde.
 
Halaylar çekildi
Atlandı ateşin üstünden
Bir benim yüreğim ateşe düştü
Yarin yaza gidişini bildiğimden.
 
Duman duman yarin nefesi
Yıkar beni onun her acısı
O umutlarımın kutsal bacısı
Cihada çıkarım onun için ben.
 
Bana uyansaydı beyninde sevgi
Kurşun kalbimi deler miydi?
Izdırabım kan olup,
Kızıl gülü boyar mıydı?
 
yakmayın dostlar yakmayın
nevroz ateşinde, kırmızı gülüm kaldı.