Ceset Gibi İnsan Şiiri - Altan İlhan Arslan

Anlamak istemez yüreği insanın
Aklı karışık, her parça bölünmüş.
Hangi gün olsa fark etmez gelişi
Oluşuna anlam bulamaz yıkılışın!
Zaten yalan değil yaşanan bir hiçse
Hangi söz varır çıkınca ağızdan!
Kimin yemini tutar! Kimin kalbini?
Kalp mi kalmış? Ceset gibi insan.

Varken güzel sığmaz laf denizine
Çirkindir yokluk, fesattır insan.
Her şeyin tadı yaşandığı kadar
Yaşanacak olmaz verilen söz ise!
Hiledir öpüşü, sevişi sahtedir!
Gelişi mutlaka varsa faydanın
Kendinedir bütün heyecanları.
Bir şey mi var yarına senden?
Kalp mi kalır? Ceset gibi insan.

Nakde dönmüş yüreği insanın
Kalp mi varmış sevgiden bahseder!
Eski bir hikâyedir o çok konuşulan
Bugün sende olan, yarın bende.
Bir defa bozulan ne cepte kalmış
Ne de yürek denen cehennem de.
Ne itikat olur kadın denen cinse
Ne ihtimal buyurur artık yürek!
Tek bir sebep ile düşsen içine
Hem yavandır, hem yalandır aşk!
Kalp mi kalmış? Ceset gibi insan.