Kangren olduğunu düşünmüştüm.
Hala kurtarılabilir bir şeylerin var olduğuna inanıyordum.
Meğer çoktan ölmüş, cesedi hepten morarmış da, görememişim.
Uzakta okunan bir selanın acıklı sesi vuruyordu kulaklarıma.
Meğer onun selasıymış. Hastalıklı zihnim ne çare ki algılayamamış.
Bir koku vardı etrafta.
Olsa olsa bir hayvan ölüsüne ait sanmıştım.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta