Ceset Şiiri - Burhan Çay Giftos Leo

Kangren olduğunu düşünmüştüm.
Hala kurtarılabilir bir şeylerin var olduğuna inanıyordum.
Meğer çoktan ölmüş, cesedi hepten morarmış da, görememişim.
Uzakta okunan bir selanın acıklı sesi vuruyordu kulaklarıma.
Meğer onun selasıymış. Hastalıklı zihnim ne çare ki algılayamamış.
Bir koku vardı etrafta.
Olsa olsa bir hayvan ölüsüne ait sanmıştım.
Meğer ne çok yanılmışım.
Meğer, çoktan kokmuş olan bu ceset tanıdıkmış.
Meğer çoktan yabancılaşmış bütün tanıdıklarım, meğer üç tarafı mikroplarla sarılmış, yedi uzvu da çürüyüp bütünlüğü bozulmuş da, bir türlü anlayamamışım.
Cesedin kokusu her bir yere ulaşmış, her yüze kokmuş, her yüreğe dokunmuş meğerse.

Ah benim güzel vatanım!
Ölmez bilirdim seni.
Meğer, vatanda ölürmüş, vicdanlar gibi.

Burhan Çay