Ceset Şiiri - Enes Kaynakcı

kızıl açlık dört nala gözü dönmüş
çengel misali dev dalgaları kan
bol köpüklü olsun benimkisi
akma lan akma artık
varamayacaksan akma artık
niye varsın yazamayacaksam
mahut nehrin ortasından sonra
sivri yeşim taş dibinden bitme
boş vermiş tüm köpükler üstünde
bir dikite saplanmış sivrice
kızılla sallanıyor
kızılla boyanır

bana bakıyor
işte gövdem orada kıyıda
bana bakıyor
kızılla sallanıyor
kızılı boyuyor