Ceset Şiiri - Sedat Önler

Yerli yersiz ağlamalarımdan ötürü bu burukluk.
Sokak başında bir ceset,
Gazete altından sarkmış cansız bir kol.

Iç çekiyor kaldırımlar.
Ben; biraz hüzün ve birazda kızgınlığın vermiş olduğu bir halde,
Sessizce cesedin başına toplanmış kalabalığı izliyorum.
Içerliyorum...

Akşam vakti,
Üniversiteden eve dönüş yolunda zavallı kız.
Tecavüze uğramış, hunharca katledilmiş,
Işsiz bir cadde başında.

Aciyor kızın cesedini gören insanlar,
Ya da insanlığın bir başka ayıbına üzülüyor kimileri.
Bense lanet ediyorum insanlık buysa eğer,
Alsın canımı birileri...