Saçmalıyorum çoğu zaman.
Bana kızma
Güvenerek çıkmalıyım aynanın karşısına.
Yüzümüzün tamamını kaplıyan bir maskeyle değilmiyiz aslında?
Kaç kere zayıflığını öğrenmemeleri için köşe bucak kaçtın insan oğlundan?
Sana da söylediler mi farklı olduğunu?
Senidemi kendi doğrularına inandırmaya çalıştılar?
Peki ya sen?
Peki ya sen dostum,
Bir kere olsun çocuk düşlerine inanıp,
Yağmurun altına çıktın
" İçindeki yangının sönmesi için "
Yoksa o büyük rolünü yapan aklınımı dinledin?
Ne kadar büyüksün dostum?
Fikirlerin kadar mı, acıların kadar mı?
Ben yeterince büyüdüm
İçimdeki cesetle yaşıyacak kadar.
Kayıt Tarihi : 12.8.2015 00:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)