saatin beşinde
yoksul bir kentte
gün batarken
sağrısından vurulmuş bir tay gibi
durmuşum ölümün kıyısında.
ipi kopmuş uçurtmamın,
anasının eteğine yapışmış
bir çocuğun gözyaşlarındayım artık
çıkıp gelecek şimdi
kudurmuş
beyaz köpüklü
dalgaların arasından, ölüm,
'faili olmayan bir cinayet' gibi
karışarak
cesedimin gözyaşlarına,
ve yıkarak putlaşan yalnızlığımı..
ardıma bakmadan ölürüm artık
adını anmadan
ve kanım akmadan..
'gidişin kanımı dondurdu'...
Kayıt Tarihi : 22.11.2006 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ŞİİR TAKASI köşemde yayımladım.
Başarı dileklerimle..
mehmet kuvvet
kanım dondu!
kutluyorum..
TÜM YORUMLAR (14)