Cesaretine Hayran Kaldım Şiiri - Murat A ...

Kendi halinde bir yürüyüş..
Maçka parkında...
Demokrasi parkında...
Evet bu aralar...
Demokrasiyi arıyoruz...
Ve yolda yürüyorum...
Kendi halimde..
Sokaklar arasında...
Bildiğim dükkanlar...
Bildik yüzler...
Selamlar, tebessümler...
Elimde çiçekler...
Bir kız durdu karşımda...
Çiçekler bana mı?
Cesaretine hayran kaldım...
Baktım duruşuna, tipine...
Anlam veremedim...
Hoş bir kızdı...
Kekeleyerek...
Valla size almadım...
İsterseniz birini vereyim...
Diye istemsiz laflar...
Dökülüverdi dudaklarımdan...
Hangi çiçeği vereceksin dedi?
Tabiki dedim beyaz olanı...
Ama orda pembe var...
Pembeyi niye vermiyorsun?
Valla beyaz çiçek..
Saflığımı ve sana karşı dürüstlüğümü gösteriyor....
Pembe ise gönlüm sende...
Anlamı var...
Ama ben daha seni tanımıyorum ki...
Evet masum bir tebessüm...
Beyaz çiçeği aldı...
Devamı ne olur onu bilmiyorum...
Belki yarın.
Belki daha sonra...
Ama ne yapayım tanımadığım birine
Hele hele pembe...
Gönlüm sende diyemezdim ki...
Tanımadan etmeden...
Kim kimi sevebilir ki?
Çiçekler kimin diye sorarsanız...
Biri anneme..
Birisi ablama...
Benim dünyadaki meleklerime tabiki...