Bindirme beni düş trenlerine
Gerçeğin konakladığı son istasyondayım
Bırak ellerimi avuçlarımdan
Kendimi unuttuğum son vagondayım
Senin düşünü bölemem ağlayıp duvarında
Senin için ölemem son yarış kulvarında
Giyin de gel hadi cesaretin tekım elbisesini
Öleceksek hep birlikte ölelim
Öleceksek hep birlikte ölelim
Yoksa erkekliğin kalır mı son kadının yularında
O dağın ardında ne var derdin hep
Biliyorsun artık ova olduğunu
Ve başka dağ kalmadığını
Beni attığın yer orası işte
Saatse hemen hemen sonsuzluk civarında
Düş treni duracak
Ben binmeden ineceğim
Sende unuttum ellerimi
Almak için bu gece
Sana geri geleceğim
Kapıyı açarken
Ardında benim olduğumu
Sakın unutma
Kayıt Tarihi : 14.3.2007 19:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmet Zeren](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/14/cesaretin-takim-elbisesi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)