Cesaretim Yok Şiiri - Tuğba Bodur

yine yollara vurdum kendimi
yürüyorum yollarda
ayaklarım çıplak....
caddeden geçen onca rabayı sayıyorum
delicesine...
kendimi bir arabanın altına atasım geliyor
ama
sürekli vazgeçiyorum....
ölümden vazgeçiyorum diyorum
oysa
vazgeçmek kelimesinin anlmı bile bende bir boşluk yaratıyor..
ayaklarımı çakıl taşlarına vura vura yürüyorum kaşarcasına.....
arkamda korkunç bir boşluk var
geçmişimden korkuyorum
ama
geleceğimde beni ürkütüyor
bu nedenle hiçbirşey
düşünmek istemiyorum
ama yine de bu yolda yürürken
yine bir karanlığın içine doğru ilerlediğimin farkındayım.....
hayattan bir beklentim belli bir umudum yok....
açıkcası hayattan vazgeçmeye cesaretim bile yok.......