Her gün şu çorbayı içmekten gayrı
Kendim için ne yaptım ki
Şu koca ömrü yitirirken,
Yine de yaranamadım
Şu dünyaya
Şu insanlara
En yakınımdan en uzaklarıma kadar
Hep ben kotüdüm
Hep ben kötüyüm,
Ne para ne pul
Ne mal ne mülk
Ne bir kariyer
Ne de bir makam amacında hiç olmadı
Yine de şu paranın gözü kör olsun,
And içerim ki
Şu Berlin bir daha yüzümü göremezdi,
İçimdeki özlemim hasretim
Yalnızlığımın
En ücra köşeleri...
* Berlin, 11.10.2025 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 11.10.2025 17:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!