Cesaretim Yok Şiiri - Mustafa Öner 3

Hevesim umudum erken kırıldı,
Hayata doymaya cesaretim yok.
Aklım korkak yüreğime darıldı,
Kalbime uymaya cesaretim yok…

Çalıştım, kendime meslek edindim,
Saz aldım, uğraştım kendim öğrendim.
Hasrete yokluğa dayanan bendim,
Bir gurur duymaya cesaretim yok.

Bir sevdim, hep sevdim, unutamadım,
Sevdim de kendimi anlatamadım.
O yârin gönlünde yer tutamadım,
Bu aşka kıymaya cesaretim yok.

Sanki bin yıl sevilmemiş kalbim var,
Kendim ile tükenmez bir harbim var.
Anlatılmaz, dile gelmez derdim var,
Derdimi yaymaya cesaretim yok.

Nere gitsem gönlüm huzur bulmuyor,
Gençliğim gidiyor, bende kalmıyor.
Nefes alıp vermek ile olmuyor,
Yaşadım saymaya cesaretim yok.

Mutluluk ruhumun izini bilmez,
Özü gülmeyenin yüzü de gülmez.
Sorsam da Mustafa ne diye ölmez,
Kefeni giymeye cesaretim yok.

– Mustafa ÖNER (30.12.2020)