Dün gece kalemime düşecekti ki
Utanmaz sevdalar
Karamsarlık denizime düşüp
Uykuma sarıldım….
Belki de izin vermeliydim
Kalemim delsin geçsin sandıklarımı
Bildiğimi sandığım,
Sandıklar dolusu yanılgılarımı…
Oysa bildiklerimiz değil,
Bilmediklerimiz,
Öğrenemediklerimizdi,
Maziyi olduğu yerde bıraktırmayan…
Yanılgılardan pranga yapıp,
Ayağımıza dolanan…
Aklımıza takılıp kalan,
Saniyelik bakışlardı,
Yüzümüze karanlığı serpip,
Mutluluğumuzu söküp alan….
Dün gece,
Sıkıştıracaktı ki dilimin kemiğini,
Kan ter içinde kalmış cümleler,
Yeniden,
Ölü sevdalarımın hatırıyla tehdit etti beni,
Koynumda sakladığım haramiler…
Belki de izin vermeliydim,
Gözlerimin nefretimi püskürmesine,
Eski bir dost gibi,
Ara sıra kapımı çalan delinin,
Beni alıp,
Benden daha yeni,
Daha deli bir bene götürmesine…
Kayıt Tarihi : 6.8.2008 16:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!