Ne ölmekten, ne yaşamaktan korkuyorum.
Beyaz gülleri ve siyah giyinmeyi sevdim.
Kimi zaman sakal bırakıp kötü şiir yazdım.
Şiir yazmaktan da korkmadım.
Usta bir bakış yetebiliyorken büyük binalara,
Mağaraları, kuyuları sevdim.
Korkmadım hiç bir korkudan.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Tüm buğulu camlara okudum seni,
Ardından kırıp döktüm,
Hayat bu olmamalıydı,
Sensiz geçen susmalı sevdalar var oldukça..,
Guzel bir siir...tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta