Ne ölmekten, ne yaşamaktan korkuyorum.
Beyaz gülleri ve siyah giyinmeyi sevdim.
Kimi zaman sakal bırakıp kötü şiir yazdım.
Şiir yazmaktan da korkmadım.
Usta bir bakış yetebiliyorken büyük binalara,
Mağaraları, kuyuları sevdim.
Korkmadım hiç bir korkudan.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Tüm buğulu camlara okudum seni,
Ardından kırıp döktüm,
Hayat bu olmamalıydı,
Sensiz geçen susmalı sevdalar var oldukça..,
Guzel bir siir...tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta