Veda edip giderken ve çok uzaklara,
Kim bilir,belki de dönüşü olamayacak yollara,
Bakmadım ardından kapadım kapıyı çabucak,
Ağlamadım akma gözlerimden diye.
Sen görme daha fazla üzülme bir tanem.
Hiç bu kadar acımamıştı kalbim gördüğüm acılarda bile.
Ayrılık ölümden bin kez betermiş can özüm.
En azından aynı şehirdeydik ve çevremde bir yerlerdeydin.
Seni görebiliyor yada sesini duyabiliyordum.
Ağlamadım inan kimse duymadı sesimi.
Tenim bile bilmesin hissetmesin istedim gidişini.
Anlamasın hiç kimse yüreğimin deli yangınlara düşüğünü.
Cesaretim var yapabilirim,başımı dik tutabilirim.
Durdurabilirim bacaklarımın titremesini.
Ben derdini çekebilirim bağrıma taş basabilirim.
Bu aşkı biz yaşamadık ve de paylaşmadık sanki hiçbir şeyi.
Acı çekmiyor gibi vurdumduymaz olabilirim.
Başka kimsenin bilmesi gerekmez..
Tanrı sen ve ben biliyoruz ya..
Güle,güle git yolun ve bahtın hep açık olsun.
Biliyorum ki aşkımın varlığıdır bana güç veren.
Gidip de dönmemek, dönüp de görmemek var can dostum.
Üzülme cesaretim var yapabilirim,
Hep dimdik ayakta durabilirim..
Ömrümün sonu geldiğinde en azından bir kez bile,
Seni yine görebilirsem eğer,
Tanrı ya sonsuz şükranlarımla,
Huzurla veda edebilirim hayata.
Çünkü herkese nasip olmayan bir aşktı bu bizim için..
Ve sen giderken bakmadım ardından ağlamadım,,
İzin vermedim titremesine bacaklarımın.
Çünkü sen böyle olmamı isterdin.
Başım dik ve yıkılmadan ayakta kalmalıyım,
Benimle gurur duyman için,,,
Cesaretim var yapabilirim.....
Kayıt Tarihi : 3.4.2009 21:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
DUYGU DOLUYDU
TEBRİK EDİYORUM
Hikmet Yurdaer
salim erben
TÜM YORUMLAR (4)