Cesâret ve Esâret Şiiri - Hanifi Kara

CESÂRET ve ESÂRET

Hoş görülü olsan da, neme lâzımcı olma
Yanlışı görür görmez, birden çatılsın kaşlar.
Dünkü medeniyetin, izi kalmasın diye
Birer birer söküldü, mâziye âit taşlar.

Hak/hukuku gözet de, zâlimi haklı kılma
Zorluklara göğüs ger, pes edip hemen yılma
Moralini güçlü tut, sakın ye’se kapılma
Bitti mi cesâretin, o an esâret başlar?

Korktu ama onların, benizleri solmadı
Biraz daha gayret et, kimse saçın yolmadı
Bu günlere gelmemiz, hiç de kolay olmadı
Bahara yaklaşsak da, çok çetin geçti kışlar.

Yüreğini od ile, dağlamasın analar
Başlarına karalar, bağlamasın analar
Güzel günler gelsin de, ağlamasın analar
Ne şehit kanı aksın, ne de gözlerden yaşlar.

Ömrümüzü geçirdik, “sülü” ile “ibiş”le
Ya “altı”yla, “dokuz”la; ya “at” la, ya da fişle
Çoğu gitti az kaldı, inşallah bu gidişle
Başımıza tâç olur, şu an baştaki başlar…

06/01/’13
Hanifi KARA