Adını andıkçe çiğer yanıyor
Elimi tutsamda içim kanıyor
Her geçene bakıp seni sanıyor
Neredeysin benim Gül yüzlü yarim
Yıllar sonra görsem güzel yüzünü
ellerimi açıp baktım semaya
yalvarırım kavuştursun mevlaya
özleminle nasıl daldım rüyaya
gurbet elin kahrı zordu arkadaş
arabamdı birtek dertli yoldaşım
Gözünü kin bürür bakın haline
Dostluğuna güven olmayan nankör
Ustaca duruyor bakın zalime
Dostluğuna güven olmayan nankör
Utanmayı bilmez haince bakar
Binlerce mağsumun canını yakar
İşi bulup çalışmaktı hevesi
Dünyamız karardı bu neyin nesi
Suların içinde çıkmıyor sesi
Duasını edip gitsin dostlarım
Doğmuş bebeğini daha görmeden
Hangi yaban ellerdesin
Kokun gelir yellerdesin
Bazen akan sellerdesin
Sensiz hayat haram bana
Seni öyle özledimki
Laftan bile almayanlar
Az paraya kanmayanlar
Yeyip yeyip doymayanlar
Çalanlara haram olsun
Ustalaşmış bunlar gayrı
vallahi eniştem adam gibi adamdı
dostunun elinden darda tutandı
mert adamdı mertliğe güç katandı
dost yoluna önde giden adamdı
sofrası kalkmadı misafir yoluna
Hoş görüyle yalan çoktu
Boş laflara karnım toktu
Vad edilen hayat yoktu
Gözün açıp görün evlat
Bir umutla gelir sandım
acillerde gece gündüz dolaşır
yaşam bana sanki biraz darlaşır
nefes almam gün geçtikçe zorlaşır
derdimin dermanı olasın doktor
geldiği zamanda acısı çoktur
Derdin nedir deyip bakar derince
Sorunu anlatıp cevap verince
Diyemem kimseye yerli yerince
Utancımdan yere geçerim doktor
Fistül imiş bakın ne hale koydu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!