Denizlerin de ötesinde,
Siyah saçlı bir kız yaşarmış...
Her sabah kalkar, ilk önce saçlarını tararmış...
Çiçek denince o hatırlanırmış,
Çünkü çiçekler kadar kırılganmış.
Fakat bir gün bir bilgeyle tanışmış.
Ve ondan cesareti öğrenmeye çalışmış...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta