Yıllar önceydi
küçük bi kazaydı o zamanlar
kim bilebilirdi acısının
yıllar sonra çıkacagını
daha ötelerde patlamıştı
denizleri aşıp insanlarımı öldürmeye yeltenıyordu
kımse umursamadı o acı kazayı
şimdi teker teker Ölüyor karadeniz insanı
çernobil faciası dediler
çayları bize içirdiler
karadenizi ölüme terkettiler
kansere mahkum ettiler
kimse kabullenmedi bu suçu
hesabını kimse sormadı kimseye
küçük çocukları mezara koyarken
kimsenin gıkı çıkmadı.
yagmur bulutlarıyla geldi kanser
ikibin otuz yılında dediler biter
Buda unutulur buda geçer
geçmedi devlet baba
ölenlere kim hesap verecek
her ailenden bir veya bir kaçı kanserse
Bunun bir çözümü olmalıydı
el uzatmalıydın senın temiz halkına
ölüme terketmemeliydin devlet baba
toprak oldu senın bedenin
çernobile tek şehit sen degilsin
unutmadık unutulmayacaksın
Adın kaldı Kazım KOYUNCU
sen hep mazide yer alacaksın...
Kayıt Tarihi : 25.11.2006 16:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Üzerınden yıllar geçmiş olmasına ragmen hala etkısı devam eden çernobil faciasının unutulmasını isteyenleredir. karadeniz halkı geçmişden bu yana devlete ve millete olan bagımlıgını belli etmiş ve her seferınde devletden yana olmuştur.Bu kaza sebebınde 33 yasında topraga verdigimiz Kazım Koyuncunun bu savaşdakı son Şehit olmadıgını.Ondan sonrada kanser vakalarının devam edecegını unutmamalıyız. çocukların ölmesini istemıyorsak hep bir agızdan bir millet olarak ses vermeliyiz. olan bitene gözlerimizi yummalıyız. Sen ölmüş olsan da Adın Daima yaşayacak Kazım Rahat Uyu elbet hak yerini bulacak...
TÜM YORUMLAR (2)