Çerez Günler Eşiği Şiiri - İlhan Soytürk

çerez günler

1
esrik duygular içinde pervasız,
yaşama siftinen bir kız
sessizce sevişti
gülünü satıp on paraya
karanlık sokaklara düştü sonra

yarasa ağızlı bir bitirim ardında
gençlik
roman ritminde halay çekti
halay başını görmeden

2
küflü şehirler,
alışamadığım sokaklar,
çığlık çığlığa, her gece
avare insanlar, hıncahınç
çoğalıyor
şafak vakti yıldızlar altında
buğulu günler
tükenen neslimiz kadar

tükenmiş bir gün sonu
yıldız bilicisinin dudakları
seni fısıldadı açmazlara
hoş, dilim de söyleyemiyor ya
sokaklardaki izlere karışmış
seksek oynayan çocuk sesindeki gençlik

3
Sevdalı,
bir ince gülüş mü arayacaksın,
şiir bahçesiyle avunan şairler mi,
yoksa, yüreğiyle yaşamak için
meydanlardan taşan insanlar mı?
bu açmaz sevdanın yollarında
bin türlüsü var, sevmediğim, sevemediğim
dilimin demeye yetmediği
insancıklar arasında

4
çerez günler eşiğinde
sesini çaldıran gençlik
yorumsuz doğrular içinde
yudum yutum içti hüznü
kim bilir kaçıncı fasıldı
anımsamıyorum
pürtelaş oldu sonra

taş kadar ağır bir utanç
“Sivas ellerinde” yatar
çay karası gözlerde ağıt,
yurdumun rüzgârına kapılmış
"Ankara’nın taşına bak”
gözlerimin yaşına bakma
türküsünü çığıradursun sokaklarda
aklını kaybeden kadın
uyku sersemi satılık kızlar
kaldı izbe bir köşede
kovboy savaşından sonra
özgürlük adına cirit attı yobazlar
kanayan anadolu

gül yüzlü gençler
ağzı mühürlü çağrı yolladı
bir olalım, diri olalım, can olalım dedi de
derinliği hayal edilemeyen çığlıklara karıştı
deniz gözlü sevdalıklar
sevdaya hasret uyuşmuş aklımda
kangren bir akşam güneşi

yüzümü yalayan
cehennem ateşinde
usulca baktım ölüme
madımak, mahşeri kalabalık
kaç dilsiz yüz var, gördüm,
duydum sokağın sesini
öksürük topu gibi patlamaya hazır
çığlık çığlığa yorumsuz doğrular
köhnede demlenip duran sessizlik
mahşeri andıran kalabalık
kocaman bir ses
bir damla safran için, dedi
hoyrat bir ölüm çağırdı
"bir garip ölmüş diyeler
dumanı savuralar istedi