Cereyan Şiiri - Virata Fafnir

Yarım kaldı benim tüm aşklarım
Yıldızı kayboldu tüm akşamların
Dün vardım, yaşadım; peki yarın
Camdaki menekşe selamlamıyor sabahı

Gönlüm odası ne vakit cereyan etse
Oksijeni bitik bu dünyanın
Elbet bir sonu vardır bu kötü rüyanın
Bahar artık bana gülümse

Tâkatim kalmadı vazgeçişteyim
Pes etmeler denizini tükettim
Zaman zaman olsa da kendime nefretim
Beni en iyi ben severim

Bir papatya yaprağı
Söndürdüm artık yanardağı
İçimde tüten yaşanmamış anısı
Yıldızlar beni de tutamaz
dı

İsteğim mi büyük ben mi körüm
Benim heveslerim kötürüm
Yüzme de biliyor hayallerim
Öğrettim

Beklerim zarar gelmez
Geçmiş geleceği getirmez.