Cereni Arıyorsun Şiiri - Ayten Özgün

Bu gönlüm yıllar önce sana vuruldu
İki gönlü bir yürekte yaşıyorum ben
Güç yetiremedim enginliğine gönlümün
Damla damla gözlerinden taşıyorum ben

Gönlüm ne saraylarda ne sırlı köşkte
Gönlüm yar dilinden dökülen meşkte
Yüreğimde yükseldikçe ahuzar
Bazen ağlar bazı zaman coşarım

Sen seni yıkmayacak boranı arıyorsun
İçinde yara yokken bazen acı duyarsın
Yada yıkılmışlığın verdiği ısdırapla
İhanet yarasını saranı arıyorsun

Sevdanın özü nazdır usanmaz ki cebirden
Seven yürek nefret eder kinden kibirden
Anladım ey sevgili aranan ben değilim
Sen kendin gibi yalnız cereni arıyorsun