Ceren Şiiri - Necmettin Özgürsoy

Ahu gözlü, beyaz tenli Ceren’im.
Sarı saçların uçuşur sabah yeline karşı.
Kiraz dudaklarından bir söz dökülür.
Yanaklar kızarır, öne düşürür başı.
Fırtınalar kopar minik kalbinde,
Dil ayrı söyler, gözler gönül yoldaşı.
Dalıp gitmiş ufuklardan engine,
Her şeyi anlatır, süzülüp dökülen bir damla yaşı.
Henüz yolun başında, bilmez yoldaşlık.
Saf temiz kalbinde, dostluk kardeşlik.
Hayatta insanı bekler, pusu kalleşlik.
Dünyadan bir haber gider gönlünce.
Gözlerinde pırıltı kalbinde umut.
Geleceğe yönelik hayalleri var.
Belki çok şey değil, küçük mutluluk.
Bilmez ki onun da, büyük bedelleri var.
Küçük Ceren yolun hep açık olsun.
Talih kuşu dolanıp başına konsun.
Tanrı seni kötülükten, azade kılsın.
Yolun mutluluk olsun, hayata karşı.
Cezayı çekmeyen gönül arınmaz.
Ezel temiz olmazsa yarın kurulmaz.
Riya giren kalpte sevgi tutunmaz.
Elden uçup giden yıllara yazık.
Ne yapsan sonunda bulur yalnızlık.