Ceren Şiiri - Sadık Korç

Zaten kelimelerim hep eksik kalıyor seni anlatmaya,
Yıllardır küllerimden doğan her sözcük
Bir adım atmak isterken sende takılıp kalıyor.
Olmuyor… yine olmuyor.

Unutmaya çalıştığım günlerim de oldu,
Hayatıma kattığım, zehre bulanmış anlarım da.
Seninle oldum, seninle yandım,
Ve olacaklar… oldu işte.

Köpürüp gelen bulutlar kapattı üzerimi,
Bir fasl-ı baharı bekledim sessizce,
Ve, ve yine olmadı.

Çelişkilerle doluydu kelimelerim,
Söylenmeyecek sözcükler gizlenmişti dudaklarımda.
Ne yaptılar sana,
Zerafetini mi aldılar, yoksa bakışını mı?

Çabuk yaşa dedin her defasında,
İçindeki ukdeleri, yarım kalan cümleleri söyle.
Söyle ki vurmasınlar, öldürmesinler seni
Suskunluğunun içinde.

Bir kahve koymuştun boş bardağın içine,
Acıydı… ama bir o kadar da tatlı.
Bir tebessümün vardı,
Sanki her şey susmuştu.

Söyle,
Güldürmedi mi hayat seni, Ceren?..