Adını bilmediğin çiçekler topluyordun yakana
Sahipsiz paketlerini,
Uzak garlarda açıyordun,
Serin gövde yaşayıp
İyotlu tuz basıyordun denize,
Ardından masum sanık gibi,
Acından utanıyordun.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.