Çerçi Şiiri - Mehmet Ali Telek

ÇERÇİ

Sevmiyorum yoksulluğu
Ama köylüydük, biçareydik
Yokluğa dostuk
Ellerimiz yarık hep havaya açık
Kan sızlar parmaklarımızdan
Ayak yarıklarımızdan
Sızım sızım sızlıyor
Geçen her gün kaybıdır ömrümün
Kayıbıdır hayatın
Köylüyüz dedik ya!
Biçare avare
Şendik gerçi!
En büyük eğlencemiz ise
Arada bir köyümüze uğrayan
Çerçilerdi çerçi
Öyle çerçi deyip geçmeyin
Yeni haber
yeni kundura
yeni tarak
yeni ayna
yeni çorap
Gençlerin ağzında sakız
O gün
Kır bayırda oğlan kız
Güler koşar oynardık.
Kimse duymazdı bu halimize tepki
Kol kolla- el elle girerek çekerdik çepki

Köyün en güzel kızına vurgundum
Bundan biraz durgundum
Açlık halsizlik neyse
Düşleriyle yorgundum

Bir gün ona çorap aldım
Yüreğimi katarak içine
Verdim ellerine
Ömrümün en uzun
En hızlı
En kısa
Anıydı o an
Sanki durdu zaman
Dirilen yüreğimin başkaldırısıydı
Ölgün zamana karşı

Şimdi yaban elin yabanındayım
Yürek atışlarıma çarpar sevdalarım.