Ben doğduğumda sen gitmişsin baba. Sıcaklığını hissetmeden, sevgini yaşamadan sessiz sedasız istemeyerek bizi bırakmışsın.
Ama biliyorum ki elinde olsaydı bırakıp gitmezdin bizi. Biliyorum ki bir ömür boyu sarıp sarmalardın.
Daha çocuktum ben;
Hiç bir şeyin farkında değildim ama; anne sevgisinin, baba sevgisinin doruklarında yaşıyordum bir tek hatırladığım o.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Babalar bazen ansızın giderler , habersiz gitmeleri severler....hatıraların dinginliğinde duru ve yalın bir öykü okudum...Yer yer şiirin havası ve yogunlugu girmiş ve öyküye tat katmış....Tebrikler sevgili arkadaşım...güzel öykülerini şiirlerini paylaşmak temennisi ile selamlar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta