eski bir çerçevenin iki yüzü
sararmaya yüz tutmuş...
hatlar belirsizliğe dönüşüyor git-gide...
soluk iki siluet duraklar kirpiklerimde
avuçlarım ıslanır...
eskiyen yüzler susar...
sayısız izmarit kokusu karışır
kasvetin boğucu şekilsizliğine…
birikmiş tozlar üzerinde gezinir parmaklarım
her dokunuş kirletir...
kelimeler; ikiyüzlü fahişe! ..
ve
hep aynı terane! ..
kusmak istiyorum!
Nurşen SezginKayıt Tarihi : 31.5.2011 15:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
begeniyle okudum
kokuşmuşluk,ve kadir bilmezlik üstüne kaleme aldığınız başarlı şiir çalışmanızı beğeniyle okudum.
tebrik ediyorum..
TÜM YORUMLAR (16)