Atmaya çalışıyorum üstümden özlemini
Kirli bir çamaşır gibi
Ama yine de alamıyorum kendimi
Büyük çerçevedeki fotoğrafına bakmaktan
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Dünyada olan biteni astronotların, dünya ahalisinden daha iyi biçimde büyük çerçeveye oturtabildiğini anladım da, ay'dakiler mi güneşi dünyaya asmış..
içerikteki duyguyu anlayabilmekte biraz zorlandım. ayrıca 'kirli çamaşır' benzetmesi pek hoş değil gibi geldi sanki..! daha doyurucu yazabiliyorsun sen sevgili Ahu..! bu çala-kalem eskizlerle zaman yitirme bence.. :)) sevgiyle..
cem özdemir
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta