Burjuvazi yanlısı erk’in
Artvin halkını terkini gördük Cerattepe’de.
Biber gazı dumanları arasında
Ufka doğru yükselen
Berkin’i gördük kanlar içinde.
Halk bir yanda
Küfürbaz soytarı bir yanda...
Bir eli tozda dumanda
Öbür eli kanda celladın.
Sis kaplamış zirvesini Kafkasör’ün
Hüznüne dökmüş saçlarını yağmur bulutları
Giderayak
Gözyaşlarıyla suluyor yemyeşil eteklerini.
Kuzgunlar dolanıyor mavilerinde
Arılar terk ediyor zehre belenmiş peteklerini.
Çiçekler yas’a durmuş
Yitik renklerine ağıt yakıyor.
Akbabalar
Doymaz bir iştahla bakıyor
Can çekişen ceylanların gözüne.
Mecalsiz Hatila deresi
Soluk soluğa akıyor
Pürtelaş
Arıyor kırmızı benekli alabalığı.
Kırılmış kanadı güvercinlerin
Börtü böcek bakır çalığı...
Burjuvazi yanlısı erk’in
Artvin halkını terkini gördük Cerattepe’de.
Biber gazı dumanları arasında
Ufka doğru yükselen
Berkin’i gördük kanlar içinde.
Bir emek hırsızı
Bir doğa talancısı
Bir uğursuz kuzgun için
Yüzyıllardır taş basıp bağrına
Doğanın albenisi uğruna
Dağları bekleyen Artvinliyi
Hiçledi Ortaçağın hortlağı.
Olur olmaz anıran bir eşeğe
Peşkeş çekti yaşam saçan otlağı.
Yabanıl ellerde
Motorlu testereler
Ve testere homurtularıyla inleyen dereler...
Tüm görkemiyle
Ve yüzyıllık vakarıyla
Boylu boyunca devrilen ağaçlar
Ve ihanetin aklanında
Ölümüne daralan ekolojik tolerans
İdam sehpasında kaybolan ekolojik valans
Ve zengin bir ekosistemden
Tükenişin
Öfke patlamaları eşiğinde reverans...
Yani
Yüzyıllarca
Zor coğrafyanın
Zor iklimlerine
Sevgisiyle galip gelen
Çilekeş halkın
Vakur yenilgisi...
Ki
Bu yenilgi
Yarınlara taşınan yengilerin
İlk kıvılcımı
İlk adımı
İlk basamağıdır.
Bu yenilgi
Henüz ekilmemiş topraktır
Solunmamış havadır
İçilmemiş sudur.
Bu yenilgi
Doğa ve insan dostluğunun
Henüz yazılmamış
Manifestosudur.
Bu yenilgi
Yengi sahiplerini
Sırtlan dişleriyle güldürmeyecek.
Bu yenilgi
Halk düşmanlarını
Sırtlan dişleriyle güldürecek kadar
Uzun sürmeyecek.
Burjuvazi yanlısı erk’in
Artvin halkını terkini gördük Cerattepe’de.
Biber gazı dumanları arasında
Ufka doğru yükselen
Berkin’i gördük kanlar içinde.
Küfürbaz soytarının cüzdan artıkları
Demlemiş birilerinin kabaran iştahını
Alsa da yaşam kavgasında büyüyen halkın ahını
Umurunda değil açgözlü timsahların.
Onursuzluğunu
Gölgesinde saklarken ceberut silahların
Saraylarından
Çürümüş gırtlak homurtuları yayıldı.
Ahır arkasında gübre karıştıran leş kargaları
Halis insandan sayıldı.
Elbet bir gün ayılır
Ve elbet bir gün
Uyanır yüzyıllık uykusundan
Afyonla uyutulanlar
Omuz verir doğanın kadim dostlarına.
Ve elbet bir gün
Yıkar örülen duvarları Çoruh
Ve elbet bir gün
Bırakır ağırbarı
Tutuşur el ele
Çoğalır delihoronlarda Artvinli
Çoğalır halk ile halkça konuşanlar
Yürür üstüne zalimin
Hırsızın
Arsızın
Vurguncunun
Zehir zemberek...
Kayıt Tarihi : 20.2.2016 02:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Artvinlilerin, doğa ve insan düşmanlarına direnişinin öyküsüdür.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!