Çer Çöp Şiiri - Ercan Barut

Çer Çöp

Bir çakal fırsatçılığı iştahıyla,
ihanet naraları kaplıyordu
evrenin en dar odalarından birini...

Zararlı bakteriler girmesin diye vücutlarına, öldürmeden yiyorlardı
ıstakoz kıvamında
en güzel dostlukları...

Vahşi kapitalizmin yoksun çocukları ,
küçük hesaplar peşindeydi yine...

Riyakarlığın en saydam yüzeyindeydi,
görünmez sandıkları düşünceleri...

Anlam verdikleri hayat heybeleri ,
sahte dostluklarından çaldıkları
çer çöple dolmuştu bir kere...

Kar zarar hesabı yapıyorlardı her fırsatta ,
unutmuşlardı ,
rızkı Allahın verdiğini...

E.Barut