Çepniye Şiiri - Ömer Tural

ÇEPNİYE

Ellibeş yılında, nahiye olmuş
Nahiye olunca, karakol gelmi
Hukukla derdine, çareyi bulmuş
Uğramaz zorbanın, yolu çepniye.

Oğuzların kayı, boydur kökü
Sevilir ibadet, söylenir türkü
Hoş görü anlayış, çoğundan farkı
Yakışmaz gözlerin, seli çepniye.

Eşikli, bulhasan, çat, saraç köyü
Bir sofrada yemiş, azap'la beyi
Selçuklu eseri, aleybey cami
Uğramasın fesat, yeli çepniye.

Otuz iki çepni, içinde gülsün
İnanmayan gelip, insanlık görsün
Dilerm şanınız, bir ömür sürsün
Yakışır sag ile, solu çepniye

Bin dokuz yüz iki, mektep açılmış
Çepnili ilimde kıymeti bilmiş
Diplomayla nice,makama gelmiş
Eğitimin kültürün, dili çepniye

İlimden pay alır, cahalet sevmez
Aman diyen kulu, başından salmaz
İnsanlar eşittir, ayrımı bilmez
Vicdani merhametin, eli çepniye.

İlmin kıymetini, bilen insana
Şeker şeret, gibi, güzel lisana
Aşık kelamından, hisse alana
Selamlar Gemerek, gülü, çepniye.

On yedi yaylanın, yedisi kalmış
O güzel bağları, viran mı olmuş ?
Yetmiş senesinde, fabrika kurmuş
Faydası sayılmaz, dolu çepniye.

Yoksul çocukları, sayende okur
Merhametin ile, korunur fakir
Şimdi fabrikanda bozbıyık müdür
Kimse sürdüremez, çalı çepniye.

Ömer Tural yazdı, okuyun sizler
Söylensin türküler, çalınsın sazlar
Edebiyat seven, feyisten izler
Uzansın şairin, eli çepniye.

Ömer TURAL, Duyguların şairi

18, 12, 2019 Karagöl Köyü