Susuyorum bazen sen susma dedikçe bana..anlat diyorsun bazen üşenerek dalmalarımdan. Ben yakıyorum sonra sigaramı, senin o ürkek telaşını ve sorularını içime çekiyorum bana dair..
Susuyorsun diyorsun..
Sevgi sözcükleri söylemiyorum o gözlerindeki en parlak zamanlarında, konuları değişiyorsun aşka dair, ‘’kalpsizsin diyorsun bana’’ o usulca haykırışlarında…Oysa ki gitmek hiç de zor gelmemişti senden önce.
Gecenin pusu düşerken kayıp şehirlerime, sokak aralarında aramıştım ben seni amaçsızca kendim bile bilmeden..
En ağır küfürlerin söylendiği caddelerden geçip ruhların satılığa çıktığı mezarlıklardan arkama bakmadan geçmiştim denize doğru. Ve sabahın ilk dalgası seni kıyıya vuruken, bendim sessizce kalbinin kadavrasını avuçlarıma alan..
Faili meçhul aşk cinayetlerinin milyonlarca kurbanından biriydin..
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
güzel paylaşım tebrikler ..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta