Cepkeni Delik Gibi Şiiri - Dursun Özden 3

cepken delik

-1-
tan çiçeği taç yaprağında başkaldırdı, güneşi ilk öpen
çatal kaya'nın kardeleni, ah!.. şehit çoban ahmet, sabi

kaç göç eskitti kara tren? ‘kışlalar doldu boşandı’ o gün
ulukışla burcuna kaç bayrak asıldı? şair tutsaktı-yel gibi

bin çiçekli binboğa'nın eşkiyası: "demir olsam çürürdüm,
toprak oldum dayandım" ve çeliğe su verdim-yandım abi
-2-
zalimin zulmü, sevenin kutsal umay anası var
yoksul, gönlü varsıl mazlumlar can, doğa nebi

kimsesizler gömütlüğünde, kimi-kimsesi yoktu
sırtını yasladığı, o selvi çam gölgesi, kazandibi

ey oğul! gölün tuzu kokmaz-dağın karı kalkmaz
bu hanın geleni ve gideni bitmez, kısmeti-nasibi

umut ok ile yaydı, fay kaydı, obruk zamanı saydı
kıtlık başladı, o çorak-kurak-susuz toprak çöl gibi

yağmur yakarışından-eli boş dönen imam, sordu:
"ey müminler! faniyi nasıl bilirdiniz?" sanki el gibi

kim mevla, kim bela? hiç de belli değildi, o hela
duyduğunuz o son sela, sipsi sesi, şişenin dibi

o bir cani ve o bir fani, paraya-karaya tapan o
o ki; akrep cepli nankör, acımasız tefeci, nabi

bu toprak senin ve sen yine gel, üstünden yel
altından sel akan, sen ki; o altın köşkün sahibi

gömütlükte gördüğünüz, kefeni cepsiz şu mefta
kitap yakan, ozanı zindana atan, lağım faresi bibi

miras kavgası başladı-tarlada mayın-sakın unutmayın
kibiri-terkibi, kanı bile kurumadı, o zulmü-daha dün gibi
-3-
gönlü serçe telaşlı şair-mürekkepli elini sıktı-kırık kalemine baktı ve gürledi tabi:
"ben şarkı dinlemek yerine, şarkı yazmak-şarkı söylemek istiyorum" ruhi su gibi

gönül kapısını açan sol anahtardı, do-re-mi; "millet şarkısı" dirilişti-o kutsal hobi
ozanın kefeni al sancak, aşiyan’da yaşanır ancak, şiir isyanda-fikret ile onat abi

dursun özden