CEP faresi ve kuyruğu Şiiri - Sinem Şanlı

fare dişlerimde çocukluğum gizlidir,
güldürmeyin beni...
cadısüpürgelerim fare kovalar,
olmadı atlar giderim...
vebalarıma bulaşsanda,
kedi olduğumu söyleyemem,

ceplerine yanaşmış,
paradokslarım bozuk atıyor,

geniş ünlülerle daralmış,
iç cebimi boşaltıyorum,
kalp çıkıyor taşikardi,
deney kabının darasına düşen düşlerimde,
hayallerine kapan kurar,
cep sözlüğüyüz seninle,
sözlü, sözlüğüyle,
köstekli zamanlar da, ayıramaz bizi,

fare düşse, başı yarılırdı şiirimde,
düştüde benim başıma mı geldi aşk?

kaval çalan,
şairliğim her aşkı cebe indirse,
düşlerimde,
kedi olalı bir fare tutsa,
tavanla taban arasında kalır,
zengin kafiye,

ellerim ceplerimden öğrendi şair olmayı,
onun için sık sık kaçışları,
yüzümün astarına,
şiire nazım geçmez biliyorum,
hangi deliktesin yine diye sorma,
deliğe, deliliği ben öğrettim,
şimdisi delicesine...

CEPhaneliklerde,
gecenin siyahını mayın taramış,
serseri gemilerim vardı benim,
batarken, farelerce terk edilen,
gemisini kurtaramayan kaptanım,
karaya otursam denizler tutar,
yüreğimden,

fakirhaneme beklerim,
beş kardeşin,
en iddiacı serçesiyim,
tutuşmak isteyen aşktı,
iddia makamı iddiasız,

kuyruğuna basma,
ayrılık virgüllerimin,
anestezik vakalarla,
bedenim ahraz,
ruhum duymaz benim,
cep faresi gibi habersizce,
kaçıp kaçıp gitme ne olur... Dil peynirleri peşinden,

kuşaklarına fiyonk yapan,
genlerimle oyun oynama,

deney aşamasındaki her aşka kobay gitmiş,
sessiz filmlerin cebinde kalmışlığımızda,
tek kelimelik kalp krizleri gizli,
kuyruğa girmişim,
kuyruk acısı şiirler bekler beni... bir maaş bodrosunda.