ben hep kendimle konuşurum...
kendimle konuşurken bir sen varsın karşımda
küçük cep aynasında seninle geldim sana
ve bir derdim var tek bir derdim
onu sana anlatırım her zaman.
bilmem anlatabildim mi
seni düşünür sana gelirim
seni sever sana koşarım
en çok beyaz bulutlu güneşli
ve mavi havalarda kollarım açık
yolları aşarak, koşarak gelirim
sana ...
aynanın karşısında bakarken doya doya
sen bana ben sana kalb kalbe insan insana
taşıyabildiği kadar büyük bir sevdayla
mavi uçurum gibi sararım kollarımla...
kuşların cıvıltısında ormanın sesinde
denizin dalgasında sislerin arasında
küçük cep aynasında seninle geldim sana
bir nefeslik kalmaya bir ömür can olmaya...
Kayıt Tarihi : 23.10.2024 09:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!