Cep Ağa Şiiri - Nurcan Talay

Yüreğimde ateş var, dilimde kış cümleler
Ben kaçtıkça hep geldi hiç mi yorulmaz dertler

Gök evinde uyuyan melekler bile sessiz
Yürek pencerem kırık üstelik çerçevesiz

Ne yöne dönse yüzüm karanlığı yakalar
Kanımdır dediğim can, acımaz çelme takar

Açarım ellerimi yalvarırım yüce’ye
Ne olur merhamet et, değiş yazgımı diye

Yaradanın önünde diz çöküp affet derim
Tövbelendikçe yürek, günaha sırt dönerim

Zalim kabuslardayım, düşlerim katran rengi
Hayat konforlu tren, yük vagonuyum sanki

Umutlarım kanıyor, huzur kuş kafesinde
Kilit altı edildi ömrüm kuyu dibinde

Hangi yana bakınsa göz, düşer kapağından
Kirli, atık sularım dökülür duvarından

Parçalanmış ekmeğim karınca yuvasında
Akrepler kemiriyor, vicdan ayak tasında
Başı kopuk cellatlar kanımı yalamakta
Ağacın kovuğunda asi kurt avlanmakta

Güvenme hiç paraya, düşer bir gün cep ağ’a
Yok ise akıl ser’de, eşek sürülür dağa

Gelme üzerime hiç, kalmadı çare bende
Yeter usandım felek döndürme çemberinde

Gideceğim yer, viran olsa da indir beni
İstersen çöle atıp yılana döndür beni

Tövbe bozdurma bana, yeter dilini bağla
Öfke dolu kalpleri kin temizlemez, ağla

Nurcan Talay
24.04.2010