Cennetten Yazıyorum Şiiri - Atanur Savaş

Cennette yaşıyorum, sağ ol sevgilim!
Cennet; şu öteki dünyadaki cennet.
Ben orda yaşıyorum sevgilim, senin sayende.
Sanırım Tanrının iyi kuluyum ki,
Genç yaşta sevdim ama sevilmedim,
Sen güldün, ben hep ağladım…
Dayanamadım…dayanamadım ve günün birinde
Öldüm ki o zaman sen başkasının olmuştun.
Öldüm ben bir, bir daha yani iki kez,
Sağ ol sevgilim sağ ol, sayende iki kez öldüm.
Öldüm ölmesine ya…
Ne kimseler ağladı, ne kimseler yas tuttu,
Cesedimi yıkamadılar, temizmişim
Cenaze töreni yapmadılar, istememişim
Toprağa da gömmediler, yerim yok imiş.
İşte böyle öldüm, cesedim düzlerde kaldı sevgilim.
Yine şükürler ola Tanrıma;
Kurt, kuş parçalamadan almış beni cennetine
Vermiş bana canımı, ama yetinmemişim.
Orda da seni istemişim,
Adını sayıklamış durmuşum günlerce rüyamda
Kısacası Tanrı da el aman etmiş…
Senin bir kopyanı yaratmış benim için…
Yeşil göz, sarı saç, beyaz ten, orta boy…
İnce ruh, alçak gönül ki tıpkı sen.
Ve şimdi ben, günlerimi onunla geçirmeye çalışıyorum.
Yalancı dünyadansa burası, buradaki yaşamım daha iyi.
Gayri aşktan ağlamıyorum ama,
Yine seni bekliyorum sevgilim.
Cennetin kapıları açılanda sen geldin sanıyorum.
Yalvarırım gözlerim âmâ olmadan gel.
Ve bir de dua ediyorum sevgilim:
“Tez ölesin” diye…
İşte bu mektubu zarfsız gönderiyorum,
Meleklerden birisi ile.
Hemen oku sevgilim, hemen oku!
Tez ölesin sevgilim.
Cennette seni bekliyorum,
İlk kez sevdim ve son oldun,
Tez ölesin sevgilim!

Atanur SAVAŞ
1979