Adem’i kim bilir, Hava’yı kim bilir,
Kim bilir ki çiğdem sarılarını, yeşili, maviyi,
Kum fırtınalarını, söyle kim bilir ki kara gözleri.
Mescidi Aksayı, ağlama duvarını, tac mahali,
Yüreğimin limanındaki Medine’yi münevereyi
Beni bir sen tanırsın, beni bir sen anlarsın.
İçinde canı olmayan bedenleri, bırakmam sellere,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
