Cennetten Bir Köşe Yüreğin Anne

Zaman acımasızdı senin günlerinde,
Oysa umut ettiğin ve nakış nakış işlediğin canıma;
Umudu, sevgiyi ve tüm güzellikleri armağan ettin, tek bir dokunuşunla...

Senin yaşamının yarım kalmışlığı zuhur etti, benim nefesimde...
Ve Allah’ ın armağan ettiği her günde bir senin bir de kendim için
Yeniden savaşmayı, yeniden sıkı sıkı hayata bağlanmayı
Öğrendim ben Anne

Gidemediğin yerlere bir bir gittim, göremediğin sevdaları tanıdım
Hiç bilmediğin ve belki de inanmadığın mutlulukları tattım,
Acımı da yaşadım, uzak dur dediğin, canın yanar dediğin
Ateşli çemberlerin, ateşinde de yandım anne...

Sen bir damla gözyaşıma kıyamazken
İçime akıttığım gözyaşlarımla,
Yağmurlu ve viran kentlerden daha ıslaktı yüreğim
Ve göğsünde yaşadığım dinginliğim vururdu aklıma, huzuru arzuladığımda...
Kucağında okşayıp da beni, geçti geçecek deyişin kulaklarımda Anne

Ne zaman büyüyeceğimi sorardım sana kaygısızca...
Gülüp, sen hep benim büyümeyen bebeğim olarak kalacaksın derdin.
Keşke büyümeseydim anne meğer kollarından sıyrılıp da
Kanatlanarak göç ettiğim bu hayat çok acımasız ve çok ürkütücüymüş Anne

Oysa güzellikleri duydum hep dilinden, Cennetten bir köşe yüreğinden,
Hiç yakıştıramazdın ki çirkinlikleri, hiç varolmadı ki dünyanda; kötülük ve benzerileri...
Senin kurduğun ve bir nefesinle güzelleştirdiğin dünyaya alışıktım ben Anne

Görüyorum şimdi, susuyorum zamana,
Sen kadar sabırlı ve güçlü olsun istiyorum ömrüm
Belki bir gün Cennetten bir köşe olur yüreğim
Belki sen kadar yüce bir Anne olur benim de küçücük ama senli tecrübelerim...

06.04.2007 işyerimde