Cennetten Bir Köşe Gökçeli

Gök mavi, yer yeşil, cennetten köşem,
Sensin benim iki gözüm Gökçeli!
Canik’ten, Kelkit’ten, fışkırır yaşam,
Tarihim, kültürüm, özüm Gökçeli!

Akpınar serindir, yaylanın hası,
Gelin koyun sağar, süt dolu tası,
Uzaktan duyulur, kavalın sesi;
Yaşama sevincim, hazzım Gökçeli!

Başkenti olmuşsun, bağ yaprağının,
Bereketi başka, can toprağının,
Önü bayram yeri, her konağının;
Pekmez için kaynar, üzüm Gökçeli!

Dilimkayalar’dır, Kapadokya’mız,
Boğama’ da kaynar, közde çayımız,
Toplanır aşıklar, başlar toyumuz;
Şenliklerde çalar, sazım Gökçeli!

Gitmek istemez ki, gelen buraya,
Konuk etmek için, girer sıraya,
Toplayıp basarlar, salamuraya;
Yaprakların dizim dizim Gökçeli!

Cevizli çöreğin, keşkeğin yaman,
Madımak, sarmana, doyulmaz hemen,
Ekmeğin üstüne, sürerim çemen;
Bacaklı Çorba’mda, tuzum Gökçeli!

Bal üzümle dolar, taşar kasalar,
Ürün satılınca, şişer keseler,
Kaygılar kaybolur, biter tasalar;
Bağbozumu güler, yüzüm Gökçeli!

İlham pınarımsın, huzur otağım,
Sırtüstü yatarım, çimen yatağım,
Sinirlerim gevşer, geçer atağım;
Kalmaz hiç bir derdim, sızım Gökçeli!

Lezzetin nam salmış, artık belgeli,
Sende sıcak dostluk, muhabbet seli,
Anlatmaya yetmez, kalemin dili;
Beldende yaşamak, lazım Gökçeli!

Muhittin Alaca