Bu sakin sabah ışığı
kaç seferdir yansıdı
çimenlerden ve ağaçlardan ve bulutlardan
girerek benim kuzey odama
dokunarak duvarlara
çimenlerle, bulutlarla ve ağaçlarla.
Antonius,
Ağaçlar ve çimen ve bulutlar.
Niçin izledin
o sevgili bedeni
Actium’da gemilerinle?
Umarım ki nedeni
O’nu santim santim tanımandı
ayaklarının oyuğundan yukarıya
ta saçlarının köklerine kadar
ve aşağıya tekrar ve öyle ki
üstün gördün onu
savaşın gazabından –
bulutlardan ve ağaçlardan ve çimenlerden –
Değil mi ki sen
dinliyorsun beni cennette.
William Carlos Williams (1883-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 18.2.2009 22:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
To Mark Anthony in Heaven by William Carlos Williams This quiet morning light reflected, how many times from grass and trees and clouds enters my north room touching the walls with grass and clouds and trees. Anthony, trees and grass and clouds. Why did you follow that beloved body with your ships at Actium? I hope it was because you knew her inch by inch from slanting feet upward to the roots of her hair and down again and that you saw her above the battle's fury - clouds and trees and grass - For then you are listening in heaven.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!