Cennette yürü, ardından bakanın hazır

Gemileri sahiller, anıları limanlar yaksın.
Tüm şairleri ilmik ilmik sevdalara asın.
Saçlarını koy verirsen şanlı rüzgara..
Toprağıma, cennettir! Ruhuma kokun yağsın.

Şiirleri bana ver, ayrılıkları bana !
Geceleri bana ver, gözyaşlarını bana…
Her şeyimi sen bildim, yoktur başkaca hasmım…
Yârim, cennetim, sevdamsın….

Yetmiyorsa işte hatıram, kalemim, kağıdım, vatanım...
Mersin sapağında kalan çarığım…
Tarsus’ta kalan yürek sızım…
Sen her akşam baka dur yakamozlara..
Görür yüzünü, yüzünün yoksulu aşkın…
Duyar sesini, sesine hasret aşkın…

Yok işte, gözlerin, ellerin, narçiçeği kalbin …
Dünyayı üstüme yıkan o eşsiz gülmelerin..
Boynuma urgan olan sarıdan lülelerin…
Yok işte, kırküçüncü odamdaki cennet mabedin.

Sevgilim !
Üç beş vakte tükenir ömür dediğin…
Tükenir dizelerim, çünkü yarım şairim…
Seni yaratandan tek dileğim…
Cennetinde yürü, ardın sıra bakayım…
Çünkü bitmedi, bitmeyecek hasretim.