Cennetsin Şiiri - Vehbi Sancak

Önce ezan-ı Muhammedi duyulur
Şehrin semalarında
Sonra koşuşturmaca başlar
Şehrin sokaklarında

Bugünümü tekrar seyrediyorum yakamozda
Etrafımda aşıklar göz göze omuz omuza
Aşk ve İstanbul, mutluluk bu, sonsuzluk bu
Kavgam aşkıma, geleceğime, kavgam İstanbul’a

Salacaktayım, kız kulesinin karşısında
Güneş tüm haşmetiyle ardımda doğmakta
Şehrin ışıkları sönüyor tek tek
Bilimum mahlukat azığının ardında

Sessizlik bozuluyor gün ağardıkça
Daha neler görecek kız kulesi, yaşadıkça
İki aşık hikayelerini konuşuyor
Mevsim yaz, tan vakti ayaz, üşünüyor biraz

Gemiler gelip geçiyor durmadan
Martılar konuşuyor sanki son ses
Nerden bilsin seni, yaşamayan
Değersin verilecekse sende son nefes

Sen İstanbul, aşk ve aşıklar şehri
İlk kez böyle mutluyum, tarifsiz belki
Eğer Dünya’da cennetin varsa dengi
Sensin İstanbul, aşk ve aşıklar şehri

(04-07-2003)