Rabbim ver bana cennetini,
Hiç bir gözün görmediğini,
İnsan aklı ermediğini,
Sonsuz,bitip tükenmeyeni.
Cennet insan tüysüz,sakalsız,
Otuz üç yaşında tasasız,
Yüzler nurdan parlıyor sonsuz,
Rabbim ver bana cennetini.
Uyku yok,daima hep nimet,
Def-i hacet yok artık ebed,
Terlemekle çıkar necaset,
Rabbim ver bana cennetini.
İçeyim taze sularından,
Ekşimeyen süt ırmağından,
Günahsız Kevser Şarabından,
Rabbim ver bana cennetini.
.
Uzanıp alayım hurmayı,
En taze,leziz meyvayı,
Gözlerim seyretsin cemali,
Rabbim ver bana cennetini.
Gezeyim cennet çarşısında,
Arzu edilenler orada,
Satılmazlar pulla,parayla,
Rabbim ver bana cennetini.
Tanışayım Hz.Ömer,Aliyle,
Nice Evliya,Hazretlerle,
Su dökeyim şol ellerine,
Rabbim ver bana cennetini.
Sohbet-i Resule gideyim,
Cemalullahı da göreyim,
Cümle ceddadı isterim,
Rabbim ver bana cennetini.
16.06.2012-Kırıkkale
Hidayet Doğan OsmanoğluKayıt Tarihi : 20.6.2012 14:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!