Sensizliğin cehennemindeyim
Cennetine ihtiyacım var
Ruhum buz dağı yalnızlığında, üşüyorum
Zümrüdü Anka’nın kanatlarında gel masal âleminden
Birazcık merhamet et
O sonsuz şefkatinle sar sarmala
O bakışlarındaki sihirle ısıt içimi
Sevdanın zirvesinden
Yalnızlık uçurumuna düşüyorum…
Yaralarım kanarken
Savunmasız, acılar içinde çırpınırken
En zayıf anımda düştün yüreğime
Sana tutunarak çıktım
Düştüğüm dipsiz kuyulardan
Hazan mevsiminde umudum oldun
Karanlıklardan gökyüzüne açılan pencerem
Sevdaya dair gonca güller açtırdın yüreğimde
Bir beyaz güvercin uçurdum
Konsun diye gönül bahçene
Sonsuz bir umutla
Güneş gibi bahtıma doğmanı bekliyorum…
©
18 Kasım 2024
11:26
Kayıt Tarihi : 19.11.2024 01:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!