Ezelden levh-e yazdığı,ol dediği ilk anda
Noksansiz her zerresi,yaratmış Kainatı
Hiçbir şeyin benzeri yok,halk ettiği mekânda
Görünmez alem ötesi,en güzeli cenneti
Bilinmezken o Hilkat-ı,ezelinden Ervahı
Doğdu Alemler üstüne,kainatın sabahı
Tecelli etti cihana,adalet-i İlâhi
O her şeyin sahibi,sonsuz onun rahmeti
Gökte melek yerde insan,hu diye çıkar sesi
Alemi gaybtan şuhuda,gelir rahmet müjdesi
Bütün kalplere işlenir,Yüce ALLAH sevgisi
İki cihana şems olur, o Nurun azameti
Ey insanlık uyan artık,kabirler göz önünde
Kendine bak ibret çıkar,kaç hücre var geninde
Şirk koşup düşme zillete,yok olursun anında
Allaha yoksa zikirin,boş tutarsın nöbeti
Bütün seven gönüllere,O duyurur sesini
Şu dünyanın maddesiyle,kandırma o nefsini
Kainata nazar eyle,aç gözün perdesini
İki cihan arasıdır,kıyametin müddeti
Kul Tuncayım uyan artık,vaadi haktır Hakkın
Uy Hâtemü-l Enbiyaya,kutlu olsun Firakın
Gir Hakkın has bahçesine,çünkü ecel çok yakın
Cennetine gül yakışır,kirletme emaneti
Kayıt Tarihi : 12.2.2012 01:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)