Cennetin yolu Şiiri - Hasibe Atış

yüreklerde büyür
yangınların esas acısı,
hissetmez,
hissetmemiş olan yürekler,
kimse bilmez.
bilinmez çoğu
yüreklerin sancısı.

herkes
kendi derdine yanar,
unutulur
uzak diyardaki yangınlar,
yetmez onlara
uzaktan acınmalar.

hiç birinin haberi olmaz,
dualar
sel,sel olsa bile.
hiç kimsenin
haberi olmaz,

yol yok,
ışık yok,
su yok.
ulaşılmaz
yangının düştüğe yere,
merhem olunmaz mesafelerden,
ne çare,
dualar
ulaşır mı bilmem;
sabır dilenen
yürek yangını gönüllere,

şimdi
tek yürek
olma vaktidir,
ebabil kuşları gibi,
zalimlerin tepesine
çullanma vaktidir.!
zaman yetmez
yarınlara
kimilerince,
zaman yetmez;
bir gece bile,

yıkıntılar altında,
ateşler için de,
ne canlar
can çekişmekte.
sessiz kalınmaz
vahşetin konuştuğu yerde.
mutlaka
hesap verecekler de
mahşer de;

lanet yağsın
bebek katillerine...
başları dik,
korkmuyorlar ölümden,
bilinçliler
iman dolu gönüllerinden,
ama hissedilmez mi acı,
katillerin katlettiği bebeklerine.

bir başka bakıyor
gülen gözleri,
bakışlarında saklı
şahadet zaferleri...
kiminin başı kopuk,
kiminin kolu,
gidenler
dizilmiş sıra sıra,
bir yol ki;
cennetin yolu.