Hiç bir telaş kaygı etmedi, benim seni ettiğim kadar.
Ve hiç bir hayat yüze tükürmedi, ben seni tanıyana dek.
Sevgili! Yüzümemi gelmedin.
Hırçın sularıyla semtini yıkarken marmara,
Kovma n'olur, kapında beklemekteyim.
Kabuk değiştirmiş bir sürüngen gibi,
Dilenmekteyim!
Kutsiyetini mevlamdan alan çuha çiçeği,
Nemli bir sabaha uyanmaktayım.
Sadece nefesine ihtiyacım var,
Acile düşen bir hasta kadar.
Ayrıntıları hiç düşünmeden,
Koleksiyonlara düşmüş tüm aşklardan sıyrılarak,
Koca bir coğrafyada kanamaktayım.
Çocuklar biriktiriyorum.
Salıncaklar kuruyorum.
Gel bir elde sen ol.
Cennetin kızı!
Direnmekteyim.
Önder ÖZTÜRK
04 MAYIS 2009
22: 03
Önder ÖztürkKayıt Tarihi : 5.5.2009 20:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!